گرد گلزار رخ توست غبار خط ریحان  

چو نگارین خط تذهیب به دیباچه ی قرآن  

ای لبت آیه ی رحمت دهنت نقطه ی ایمان   

هان نه خال است و زنخدان و سر و زلف پریشان  

که دل اهل نظر برد که سری است خدایی   

تا فکند م به سر کوی وفا رخت اقامت   

عمر بی دوست ندامت شدو با دوست غرامت   

سروجان وزر جاهم همه گو رو به سلامت  

عشق و درویشی و انگشت نمایی  و ملامت همه سهل است   

تحمل نکنم بار جدایی...