جام باده سرنگون و بسترم تهی

سر نهاده ام به روی نامه های او

سر نهاده ام كه در میان این سطور

جستجو كنم نشانی از وفای او

بخدا در دل و جانم نیست

هیچ جز حسرت دیدارش

سوختم از غم و کی باشد

غم من مایه آزارش

بخدا غنچه شادی بودم

دست عشق آمد و از شاخم چید

شعله آه شدم صد افسوس

که لبم باز برآن لب نرسید

روزها رفتند و من دیگر

خود نمی دانم كدامینم

آن من سرسخت مغرورم

یا من مغلوب دیرینم؟